Vacanta de vara 2013-Cote d'Azur

Cu un pic de intarziere va scriu despre vacanta de vara. Destinatia a fost una de vis: Coasta de Azur.
Am ales sa mergem cu masina pentru ca la intoarcere sa trecem prin Germania sa mai stam si pe acolo cateva zile.






Drumul la dus ar fi trebuit conform navigatiei sa dureze cca 10-11 ore. Insa conform zicalei ,,Socoteala de acasa nu se socoteste cu cea din targ'', normal ca am facut mult mai mult. Un drum plin cu peripetii, dar a meritat. Am plecat seara cam pe la 11 din Olanda. Am strabatut Belgia fara probleme, la intrare in Luxemburg am avut de a face cu o furtuna de vara. Ploua cu galeata, autostrada nu se mai vedea, stergatoarele nu mai faceau fata, cerul era luminat de fulgerele puternice...noroc ca a durat doar jumatate de ora. In Luxemburg este cred cea mai ieftina benzina din Europa. Fiind informat de acasa, am facut in asa fel incat plinul l-am alimentat din Luxemburg. La prima benzinarie erau cozi pe 7-8 randuri, de parca era benzina gratis. Era mai ieftina cu 50 centi decat in Olanda. In Olanda era 1,7 euro, iar in Luxemburg era 1,2 euro. Aveau un sistem foarte inteligent. Iti alimentai masina, apoi inaintai cu masina pe un singur rand catre un automat. Acolo iti era afisat cat trebuie sa platesti si achitai cash sau cu cardul, apoi se ridica bariera si puteai pleca.
Am mers mai departe si am ajuns in Franta. Totul era bine pana la un moment dat cand m-am incurcat la un mare sens giratoriu, fiind noapte am luat un drum gresit. Am crezut ca navigatia ma va scoate pe drumul cel bun, insa ea a calculat o alta ruta. O ruta care ne-a dus pe drumuri nationale, pana cand la un moment dat s-a infundat din cauza lucrarilor. asta se intampla pe la 3 dimineata. Nici in ziua de azi nu stiu precis unde ma aflam, pentru ca noi stiam ca suntem inca in Franta, dar denumirile strazilor semanau mai mult cu germana. Pana la urma am reusit sa iesim la liman, insa navigatia nu ne-a mai condus pe ruta catre sudul Frantei, ci pe ruta care traversa muntii catre Elvetia.
Si uite asa dimineata ne-am trezit ca mai avem un pic pana in Elvetia. Aici se plateste o vigneta care este valabila un an de zile si are un pret fix, aproximativ 40 euro.
Elvetia e o tara frumoasa pe care sigur o vom revedea intr-o viitoare vacanta. Dupa ce am traversat destul de repede aceasta tara, la iesirea catre Italia , care se face printr-un tunel lung de vreo 13 km, am stat vreo 3-4 ore in file (ambuteiaj).















 Italia ne-a intampinat cu 38 grade Celsius! Aerul conditionat abia facea fata, soferii italieni erau indisciplinati, cozile erau imense la punctele de achitare a taxei de autostrada...Ce mai, ne-am fiert pe drum...si caldura...si oboseala...si trafic... Cand am intrat din nou in Franta dinspre Italia a inceput sa se simta diferenta. Tunelurile de partea italiana nu erau asa de ingrijite si luminate ca cele de pe partea franceza. Am ajuns la hotel la timp, pe la 6 seara . Ne-am cazat si am iesit imediat pe faleza. O frumusete, nici nu am cuvinte sa descriu.

Am fost cazati in Cagnes sur Mer, locul unde avea casa de vara, devenita intre timp muzeu, pictorul Renoir.  Acolo am descoperit si o parcare de masini foarte interesanta. Era practic sapata in munte. Intrai cu masina, iti luai actele si ce mai aveai nevoie din masina, o incuiai, apoi era preluata cu ajutorul unei brat hidraulic si pusa intr-un compartiment. Era ca un cilindru, totul fiind automat.




In zilele ce au urmat am fost la Cannes, am facut poze cu covorul rosu :))). Nu trebuie sa ratati turul cu trenuletul prin Cannes. Va va duce pe niste stradute inguste si cochete tipic frantuzesti. Treceam practic pe langa mesele teraselor. In Cannes am facut in majoritatea zilelor petrecute pe Coasta de Azur plaja. In zilele urmatoare am facut plimbari pe Marea Mediterana cu un vaporas ce avea fundul din sticla si puteai admira privelistea din adancuri. In larg erau ancorate multe iahturi, insa cel care mi-a atras atentia a fost cel al lui Abramovici, patronul celor de la Chelsea Londra. Nu ratati in Cannes hotelul Carlton, acolo unde se cazeaza starurile de film pe perioada festivalului de film.


Trebuie sa vizitati Aquasplash si Marineland din Antibes. Pentru asta aveti nevoie de o zi intreaga. Inca o zi o sa aveti nevoie pentru a vizita Gradinina exotica , fabricile de parfum si multe altele din Eze, un satuc situat la cativa kilometri de Nice. De aici ne-am cumparat parfumuri originale frantuzesti si am avut parte si de un un tur al fabricii cu un ghid. Noi am ales un ghid olandez. Aceasta era de fapt o olandeza ce lucra pentru acea fabrica si in momentul cand apareau turisti vorbitori de olandeza ii conducea pe acestia oferindu-le explicatii prin fabrica. Acolo ne-am intalnit si cu o romanca ce facea acelasi lucru, doar ca turistii romani erau mai rari.

























Cel putin o zi veti avea nevoie pentru a vizita Monaco.

Pentru a ajunge la Monaco noi am ales ca mijloc de transport elicopterul. A fost o experienta interesanta, a fost pentru prima data cand calatoream intr-un elicopter. Si pentru ca emotiile care le aveam nu erau de ajuns, tocmai in ziua programata a fost vremea rea: innorat, ploaie torentiala si vant. Cand am decolat din Nice ploua, insa cand am aterizat in Monaco....minune...soare si cald. Erau strazile ude de la ploaie dar era senin. Senzatia din elicopter a fost de parca eram agatat de lustra si din cand in cand ma mai scutura un pic. Toata ziua ne-am plimbat prin Monaco. Am vizitat muzeul Oceanografic si Gradinile exotice, inclusiv pestera. O data in viata trebuie sa ajungeti si la Monaco. In fata casino-ului erau parcati numai bolizi de lux, iar in spate numai iahturi.....

In Nice nu am avut timp decat de un tur cu trenuletul care ne-a dus pana sus la ruinele castelului de unde am putut admira intregul oras. Data viitoare cand vom merge vom avea mai mult timp.

Cazarea a fost una foarte buna. Curat, aer conditionat, liniste, piscina, biliard...Seara mancam la restaurant, niciodata la acelasi...am vrut sa incercam cat mai multe si variate restaurante. Un lucru pot spune sigur: pe Coasta de Azur in Cagnes sur Mer am mancat cele mai bune scoici.

Nici prin gand nu-mi trecea

Am devenit cetatean Olandez

Este oficial: sunt cetatean olandez si incepand de saptamana viitoare pot cere pasaport olandez.
Ieri am fost invitat la ceremonia de depunere a juramantului.

Tara mea natala este Romania, o tara foarte frumoasa. Ar fi locul ideal pentru vacante daca ar fi totul in regula. Nu vreau sa numesc la ce ar mai trebui lucrat, dar toata lumea stie ca daca nu se schimba mentalitatea romaneasca atunci nimic nu se va schimba si va ramane totul la fel sau mai rau. Multi cred ca Romania nu va ajunge niciodata la nivelul tarilor din Europa de vest, dar eu raman optimist si sper ca macar nepotii mei sa gaseasca o Romanie mai buna, cu drumuri mai bune, cu oameni mai fericiti, mai putina coruptie...

Acum 5-6 ani am venit in Olanda sa muncesc ca asistent medical prin intermediul unei agentii de plasare de forta de munca. Despre ea am auzit de la o cunostinta, in timpul unei conversatii despre un alt ,,loc de munca''. Mi-a spus ca in spitalul din oras era un anunt precum ca se cauta asistenti medicali pentru Olanda. Imediat am simtit ca este o oportunitate foarte buna pentru mine de a pleca din tara si a face bani. La cateva luni dupa aceea eram in Olanda si invatam limba olandeza, o limba nu tocmai usor de invatat. Timp de cateva luni am studiat, iar apoi am primit un loc de munca. Aveam un vis: sa am propria mea masina, casa mea si sa-mi intemeiez o familie. Din primii bani de salariu mi-am luat o masina, apoi am inceput sa-mi iau un tv, un frigider, canapele, mobila de dormitor, cuptor cu microunde, toate din banii de salariu fara sa fac imprumut. Bineinteles ca la inceput le aveam la mana a doua, dar apoi le-am cumparat pe toate noi, toate astea in decursul a 2-3 ani. Intr-o perioada am avut dou job-uri. Munceam in medie 60 ore pe saptamana, castigam bine, dar plateam si impozit mare. In urma cu doi ani mi-am intalnit dragostea vietii mele si impreuna am reusit in acest an sa ne luam o casa. Cea mai frumoasa casa, a noastra este!!
Totul era bine, aveam masina, aveam casa, aveam familie, mergeam in fiecare an in vacante, dar ceva lipsea:copiii. Dupa 2 ani de locuit impreuna prietena mea nu ramanea insarcinata. La inceputul anului acesta am fost la spital si am inceput sa facem teste. Rezultatul a fost ca sansele ca noi sa avem un copil erau de 25%. Prietena mea nu era entuziasmata, insa eu eram optimist si am zis ca 25 inseamna mai mult decat 0(nimic). Si la sfarsitul vacantei de vara miracolul s-a intamplat: prietena mea ramasese insarcinata! Asa ca anul viitor in martie -aprilie vom avea o fetita.

Tot la inceputul anului am inceput si procedurile de cerere a cetateniei olandeze. Si dupa aproape un an de asteptare iata ca ceea ce nici prin gandnu-mi trecea s-a implinit: sunt cetatean olandez.
In toti acesti ani petrecuti in Olanda nu a fost totul roz. Am avut si probleme, dar am ramas tot timpul optimist si am gandit pozitiv si acest lucru m-a ajutat.

Sunt bucuros cu optiunea pe care am luat-o, Olanda imi ofera mai mult decat mi-a oferit Romania. Multumesc poporului olandez ca m-au adoptat, dar intotdeauna o parte din inima mea va bate pentru Romania.

Nederlander geworden

Het staat nu op papier: ,, U bent Nederlander vanaf de datum van het Koninklijk Besluit''.
Ik ben zo blij!!!! Vandaag was ik bij de naturalisatieceremonie uitgenodigd. Het duurde half uurtje, maar het was kort en krachtig!

Mijn vaderland, Roemenië, is een mooi land. Het is een prachtig land, daar kan jij van alles vinden. Voor vakantie zal het misschien de beste bestemming zijn. Maar, helaas, het is niet alles roze. Ik wil niet benoemen wat niet goed in Roemenië is. Iedereen weet dat, bijna elke persoon die na 1989 naar buitenland ging te werken weet dat in Roemenië nog niet alles goed is. En volgens veel mensen er zal nog duren tot dat Roemenië op het zelfde niveau met West-Europese landen zal komen staan. Sommige mensen denken dat in Roemenië niets nooit zal veranderen. Ik ben optimistisch, zoals ik altijd was, en ik hoop dat mijn kleinkinderen misschien een ,,goede'' Roemenië zullen aantreffen : met betere wegen, vrolijkere mensen, minder corruptie....

Ik ben naar Nederland gekomen om te werken, via een uitzendbureau. Dat was in 2007-2008 gebeurd. Ik heb van een kennis gehoord, tijdens een gesprek voor een andere ''baan'', dat in het ziekenhuis van mijn stad waar ik toen woonde, een advertentie hing en ze waren op zoek naar verpleegkundigen voor Nederland. Mijn interesse steeg ineens en ik heb de volgende dag meteen contact genomen met de Roemeense contactpersoon van dit uitzendbureau. Binnen paar manden was ik al in Nederland gearriveerd om eerst de Nederlandse taal te leren. Er was niet makkelijk, Nederlandse taal is een moeilijke taal om snel onder de knie te hebben. Maar ik had een droom: ik wou mijn eigen auto, eigen huis en mijn gezin hebben. In Roemenië kon ik dat niet in zo korte tijd realiseren. Ik heb hard gewerkt en na paar maanden kon ik mijn eigen auto hebben. Daarna begon ik mijn eigen spullen te kopen zonder dat ik een lening maakte. Ik heb mijn eigen televisie gekocht, iets later een koelkast, twee bankstellen, een oven, e.z.v.  In het begin had ik alleen tweedehands spullen, maar daarna wilde ik mijn eigen spullen hebben. Voor een periode had ik twee banen tegelijk. Ik werkte voor een bedrijf 36 uren per week en voor de anderen 28 uren per week. Ik werkte veel, ik verdiende veel, maar ik betaalde ook veel belasting. Sinds twee jaar heb ik een vriendin en samen met haar hebben we ons huisje gekocht. Het is de mooiste huis die wij konden vinden. Wij hadden alles, wij waren elk jaar op vakantie, maar wij waren niet volledig tevreden. Wij wilden ook kinderen hebben. Na twee jaar samen wonen, mijn vriendin kon nog niet zwanger worden. In het begin van 2013 waren we begonnen met de testen. Uiteindelijk hebben we gekregen te horen dat de kansen dat mijn vriendin zwanger wordt zijn alleen maar bijna 25%. Mijn vriendin was teleurgesteld, maar ik bleef optimistisch en ik zei dat 25 meer dan 0 is. En na onze zomervakantie de mirakel is gebeurd: mijn vriendin kon niet geloven dar zij zwanger raakte! Volgende jaar in maart-april zullen we een meisje krijgen.

Er waren niet alles zo goed tijdens deze 5-6 jaren in Nederland. Ik had ook problemen. Maar ik bleef en ik blijf altijd optimistisch.Ik heb mijn mentaliteit veranderd. Ik kan zeggen dat ik nu beter kan denken.

Ik ben blij met mijn keus om Nederlander te worden, ik zal een goede gedrag hebben zoals ik tot nu toe heb gehad, ik zal aan Nederlandse volk bedanken dat ze mij hebben geadopteerd, maar ik zal nooit vergeten dat een stukje van mijn hart voor Roemenië klopt.